Na preporuku kolege, posetio sam istorijski grad Goslar, koji se nalazi u saveznoj pokrajini Donja Saksonija, 60 km udaljen od glavnog grada ove pokrajine Hanovera, na obodu planinskog venca Hartz. Ovaj grad je bio sedište nemačkih careva od XI do XIII veka. U gradu se i danas nalazi carska palata (Kaiserpfalz) izgrađena u XI veku. Ovakve palate su građene na svakih pedesetak kilometara, pa se car sa svitom selio od jedne do druge palate obilazeći svoje carstvo uzduž i popreko.
U prizemlju palate se nalaze prostorije u kojima je boravio car, taj deo palate je sada muzej u kom je prikazana istorija Goslara i carske palate. U visokom prizemlju palate se nalazi velika dvorana u kojoj su održavana zasedanja skupština. Nakon obnove nemačkog carstva u XIX veku, dvorana je oslikana prizorima iz nemačke istorije.
Početkom XI veka Goslar postaje stalno sedište nemačkih careva, verovatno zbog blizine rudnika Ramelsberg. Ovaj rudnik je bio izvor najdragocenijeg srednjovekovnog metala od kog se kovao novac – srebra. Osim srebra, u Ramelsbergu se eskploatisala i ruda bakra. Ovo je jedini rudnik u svetu koji je u kontinuitetu radio više od hiljadu godina, eksploatacija rude je obustavljena tek 1988. godine, nakon čega je ovaj rudnik pretvoren u interesantan muzej.
Iz ovog grada je car Fridrih I Barbarosa poveo vojsku u krstaški pohod. Istorija je zabeležila da je na putu ka Svetoj zemlji, Fridrih I Barbarosa boravio na dvoru Stefana Nemanje. Neko je zatim, u novije vreme, izmislio priču da je nemački car bio varvarin koji je kidao meso rukama, dok je Stefan Nemanja koristio zlatni pribor za jelo. Samo pogled na impozatne romaničke crkve u Goslaru izgrađene mnogo pre nego što je Fridrih I Barbarosa vladao Nemačkom, svedoči da ovo ne može biti istina. U to vreme, centar evropske civilizacije se iz oblasti Mediterana odavno preselio na zapad, sa epicentrom u nemačkom Svetom rimskom carstvu. Nemački graditelji, zanatlije i umetnici su stvarali dela koja su bila bez premca u tadašnjoj Evropi (Džejms Hoz „Najkraća istorija Nemačke od Julija Cezara do Angele Merkel”, Laguna, Beograd, 2020). U neposrednoj blizini carske palate izgrađena je i impozantna katedrala, u to vreme najveća u Evropi, koja se, na žalost, u XIX veku urušila i ostao je samo deo južnog ulaza u katedralu da svedoči o nekadašnjem postojanju ove građevine. Ali, i središnja gradska crkva iz XI veka posvećena Svetim Kozmi i Damjanu (Marktkirche) sa zvonicima visine 40 m je takođe impozantna romanička građevina.
Arhitekturom i veličinom pažnju posetilaca Goslara takođe privlači i crkva posvećena Svetom Jakobu, koja je kao i crkva Svetih Kozme i Damjana izgrađena pre hiljadu godina. U nemačkim gradovima se crkve koje se nalaze na glavnom gradskom trgu nazivaju Marktkirche, s obzirom na to da se na glavnom trgu nekada nalazila pijaca (Makrt).
Siguran sam da su oba vladara, veliki župan Stefan Nemanja i car Fridrih I Barbarosa jeli pomoću pribora za jelo. Nemačko carstvo je u to vreme bilo znatno bogatija i razvijenija država od Nemanjine države Raške. Oprema srednjovekovnih vitezova je bila izuzetno skupa, izrada mačeva, pancirnih košulja i šlemova zahtevala je dobro poznavanje metalurgije i zanatskih veština. U dokumentarnoj emisiji „Putevi srednjeg veka” emitovanoj na RTS pominje se da su srpski vitezovi nabavljali ovu opremu uglavnom iz Nemačke. S obzirom na to da se od srebra kovao novac, ovaj metal je bio veoma važan za ekonomiju srednjovekovnih država. Zato kralj (Stefan Uroš II) Milutin Nemanjić dovodi rudare iz Saksonije (Sase) koji su imali neophodno znanje iz oblasti rudarstva i metalurgije. Tako je nastao najčuveniji rudnik nemanjićke Srbije, Novo Brdo. Moguće je da su neki od saskih rudara došli u Srbiju baš iz Goslara. I u to vreme, znanje i tehnologija su u Srbiju dolazili iz Nemačke, što će se ponoviti i nakon obnove srpske državnosti u XIX veku.
Goslar je veoma šarmantan i bajkovit gradić kojeg krase tipične nemačke kuće sa gredama, od kojih su mnoge stare više od petsto godina. On što postaje očigledno nakon posete ovom gradu je da Nemačka nije slučajno najrazvijenija država Evrope. Iza onoga što je Nemačka danas, stoji hiljadugodišnji kontinuitet razvoja. Iako je Nemačka kroz istoriju imala i uspone i bolne padove, ipak taj kontinuitet u suštini nikada nije prekidan.
Galeriju fotografija „Kuće i ulice Goslara” možete videti ovde.
